บทที่ 424

เสียงสูดลมหายใจของเจเดนยังไม่ทันขาดคำ ร่างกายทั้งร่างของเขาก็เกร็งกระตุก

“เจเดน?”

อลาริคโน้มตัวไปข้างหน้า ความตื่นตระหนกแทรกผ่านน้ำเสียงอย่างชัดเจน “บอกข้าที... เป็นอะไรไป? เจเดน...”

แต่เจเดนไม่สามารถตอบได้

การบีบรัดตัวไม่ถึงจุดสูงสุด

มันไม่คลายลง

มันล็อคค้าง

แผ่นหลังของเขาแอ่นโค้งขึ้นจากเตียง ลมหาย...